itan i epita

Ναι έτσι όπως ακριβώς το διάβασες.

Ήταν η επίτα. Και με αγγλικούς χαρακτήρες. Ναι ναι έτσι ακριβώς.

Μα ποιά εν η επίτα ΣΙΟΡ;

Μήπως εννοείς την Εβίτα;

Ή την Ελίτα;

Για να σου λύσω την απορία σου , ο μιτσής ήθελε να γράψει " Ή ταν ή επί τας ".....

Εδιόρθωσα τον.. Είπα του το σωστό.

Τζιαί τι μου λαλεί;

"Ε καλά εξέχασα ένα σίγμα πίσω".

Εντάξει εν θα σχολιάσω άλλο..

Αξιοσημείωτη απορία

Αυτή : Μωροοοοό μου πάμε να δούμε την ταινία "Η αγάπη έρχεται στο τέλος;"

Αυτός : Πεεεε τζιαι εννά καρτερούμε ως το τέλος;

Φουλ εξυπηρέτηση

Πάω που λες στο κοινοτικό συμβούλιο του χωρκού γιατί θέλω να μου υπογράψει κάτι έγγραφα ο κοινοτάρχης.

Εγώ: Καλημέρα. Μπορείς σε παρακαλώ να τα δώσεις στον κοινοτάρχη να τα υπογράψει;

Γραμματέας: Μα ένεν μέσα...

Εγώ: Ε που εννά έρτει να του τα δώσεις τότε;

Γ: Καλά άφησμου τα δαμέ.

Εγώ: Έφερα τα τζιαι τούτα γιατί μπορεί να χρειαστεί να τα διαβάσει πριν μου υπογράψει. Να σου τα αφήκω τζιαι τούτα.

Γ:  Ε μα εν ξέρω.

Εγώ: Ε να τα αφήκω κάλο και κοιτάζει τα ο ίδιος.

Γ: Ε μα εν ξέρω...

Εγώ: Τέλοσπαντων, μπορείς σε παρακαλώ να του πεις ότι εν επείγον;

Γ: Ε το τηλέφωνο του εν γραμμένο έξω που την πόρτα του. Χτύπα του ένα τηλ. να του το πεις.

Καλά γιατί την έχουν τζίνη τζιαμέ;;;; Τζαι εντομεταξύ εν τζιαι είναι τζαι καμιά μεγάλη γυναίκα να πεις οκεϊ έσχει χρόνια που δουλεύκει τζιαι βαρκέται που ζιει. Οι.. Ήταν εν ήταν 27 χρονών. Τζαι έχουμε τζιαι τόσους άνεργους..κρίμα...

Τσιατιστό νάμπερ Ουάν

Ημούν καλά μες τα βραστά

τζιαι έτρωα κάστανα σπαστά,

την ώρα που μου φώναζες

να 'ρτω να σου ποτίσω.

Μα πέλλανες πουσιούλλα μου;

πε μου, θκιο σου το λό μου

αν ένει τζιαι χασκιάστηκες

για επαραμυθκιάστηκες,

εν θα το πω του θκείου μου.

Τα φκιόρα άιστα τζιαμέ

ας ένει να μαράνουν,

εγιώ μες τις ψατζιή

εν φκαίνω να πελλάνεις.

Τζιαι φέρε τζίνη την φατζιή

να φάεις να προλάβεις

μεν θωρείς ποδά ποτζί

αν ένει να προκάμεις.

 

Έτο τζιαί το πουλούι

Επιτέλους ! Εκατάφερα τα σιορ. Είπαμε ξέρουμε που ππι-σί αλλά εχάθηκα ως που να τα βρω για το μπλογκ. Μα δηλαδή κάθε φορά που εννά πάω να γράψω ανάρτηση, αν σικκιρτίζουμε τόσο παρετώ τα που τωρά.

Νομίζω η πρώτη μου ανάρτηση πρέπει να είναι αφιερωμένη στην αναβλητικότητα μου τζιαι λογικά στην αναποφασιστικότητα μου.  Επειδή έσχιει τζιαιρό που διαβάζω μπλογκ τζιαι λαλώ εννά κάμω τζιαι εγώ τζιαι ιδού ταράμ ταράμ έκαμα μετά που...ένα χρόνο!

Το λοιπόν έτσι για να προλάβω τυχόν αρνητικά σχόλια (που ποιούς ζάβαλε μου) ο τίτλος του ιστολογίου ναι μεν είναι "κλεμμένος" από το ομόνυμο τραγούδι, αλλά δε εν μια έκφραση που χρησιμοποιώ καθημερινά σοοο νο κοπιραιτ ίσσιους.

Έτσι για αρχή εννά προσπαθήσω να βάλω δαμέ δίπλα τα μπλογκς που διαβάζω για να μεν τα γυρεύκω κάθε μέρα ποτζί τζιαι ποδά τζιαι θορούμε πάρα τζι για την επόμενη ανάρτηση.

Θένκιου τζιαι καλωσόρισα.