Ημούν καλά μες τα βραστά
τζιαι έτρωα κάστανα σπαστά,
την ώρα που μου φώναζες
να 'ρτω να σου ποτίσω.
Μα πέλλανες πουσιούλλα μου;
πε μου, θκιο σου το λό μου
αν ένει τζιαι χασκιάστηκες
για επαραμυθκιάστηκες,
εν θα το πω του θκείου μου.
Τα φκιόρα άιστα τζιαμέ
ας ένει να μαράνουν,
εγιώ μες τις ψατζιή
εν φκαίνω να πελλάνεις.
Τζιαι φέρε τζίνη την φατζιή
να φάεις να προλάβεις
μεν θωρείς ποδά ποτζί
αν ένει να προκάμεις.
αχχαχαχχαχα οϊ μάνα μου έβρασεν σε τζαι σενα η πελλαρα
ΑπάντησηΔιαγραφή